DODATKI

Przywilej króla Zygmunta III-go z roku 1589 nadany
Prużanie na prawo Magdeburgskie.
Klucz Prużański, Miasto Prużana*).

*) „Akty Brzeskiego i Grodzieńskiego Sądów Grodzkich", wyd. przez Wileńskiej Kom. arch. r. 1871, t. V, str. 427 — 429.

Przywiley mieyski locationis Zygmunt III etc. czynimy wiadomo tymże naszym przywilejem komu o tym wiedzieć należy, jako przytomnym tak też i przyszłym. Że gdy nayjaśniejszey Anny, z łaski Bożey królowey Polskiey, ciotki naszey nayukochańszey miastu Prużanie i obywatelom iego za łaskę i dobroczynność swoyą prawo magdeburgskie i inne wolności w prawie swoim reformowanym, nie mniey pragnąc usiłowania lepiey obwarować y osobliwszym swoim przywilejem konsensem udarować, proszono nas od magistratu y mieszczan tegoż miasta Prużany kturey prośbie łaska y dobroczynność nasza królewska na wzór innych miast naszych królestwa y w. x. Lit. prawo magdeburgskie dać y do niego należącemi licencyami obwarować y pozwolenie ciotki naszey nayukochańszey pozwoleniem naszym królewskim stwierdzić chcieli w długie wieki; a że insze wszelką wolnością cieszyć się zwykli, jak to przywileiem prawem i innemi licencyami, dla czego y my miastu Prużanie y mieszczanom jegoż bynaymniey deni gować nie chcemy. Naypierwiey miastu Prużanie y mieszczanom iego prawo magdeburgskie, które insze miasta, nasze królewskie w W. X. Lit. używać zwykli, pozwalamy oddalaiąc od tego czasu od miasta Prużany i obywatelów iego wszystkie prawa ziemskie y litewskie, czyli ruskie, kture samemu prawu magdeburgskiemu przeszkodzić mogłyby, a co większa wszystkich obywatelów pomienionego miasta naszego y ich suksessorów od wszelkiey superintendencyi, y władzy i sądu wszystkich wojewodów, kasztelanów, starostów, podstarościch, y za ich suplikuyących y innych dygnitarzów officyalistów, jako to: dziedzkich wyzwalamy, {118} ale tym pomienionym mieszczanom rozkazujemy aby żadnym innym sądem sądzić się nie ważyli, yako magdeburgskim: kture kolwiek stanu i kondycyi zostayąc, przy sądach tak małych jako y wielkich kryminałów, jako to: złodzieystwa, konflagraty, połamania członków y innych przypadków i excessów przypadających, nikomu się wtrącać do tego bynaymniey nie pozwalamy. Jednym tylko mieszczanom pozwalamy radzić y według zasług kary naznaczać, przed wóytem prawem magdeburgskim sądzić będą. Wóyt zaś o co się badać będą y w czym kolwiek trudności zachodzić będą, — radzić będzie.

Ratuszowe pieczęcie m. Prużany.
w drugiej połowie XVIII wieku.		w pierwszej połowie XIX wieku.

Co zaś do pomienionego wóyta należą przychody, tak do nas iako y do wóyta należące znaleźć się mogły, przyjąć gotowi. Którym mieszczanom pozwalamy obierać sobie wóyta, ktury wóyt ma mieć superyntendencya nad wszystkiemi kryminałami y mieszczan sprawami, ma wielką wolność w mieście samym sądzenia umorzenia, umniejszenia skarania y dekretowania na gardło, ile kolwiek same prawo magdeburgskie w swoich głównych interesach potrzebuje; y tenże sam wóyt y iego sukcessorowie z pomienionego miasta, burmistrze, rayców, ławników będą naznaczali, osobliwie do odebrania czynszów, składania podatków, wszelkich poborów mieyskich, allias kapszczyzna nazwanych, tenże sam wóyt tegoż miasta będzie na to nastawał y odbierał, a zebrawszy do rąk starosty czyli ekonoma naszego, pod ten czas zostającego, Kobryńskiedo każdego roku w całości oddać powinien. A ponieważ że jednostajnym konsensem obrali y teraz nam prezentowali wóyta swego szlachcica {119} Bartołomieia Mazowieckiego, kturego do tey godności i honoru zgodnie upatrzyli, y dla tego, tegoż Bartołomieia Mazowieckiego, na to wóytostwo Prużańskie zatwierdzamy i postanawiamy Iemu y tegoż sukcessorom za wóytostwo w mieście Prużanie dwie włóki gruntu, iedna wolna zdawna fundowana dla wóyta, druga zaś we wsi Mikityczach, przez terażnieyszego starostę naszego naznaczoną w realną i prawdziwą posesye podaiemy, y w długie czasy trzymać pozwalamy. Oprócz tego pozwalamy iemu i iego sukcessorom wszystkie prowenta od sądów, kture na niego iść będą, a nam y naszym sukcessorom żadnego rachunku czynić z tego nie będzie. Chcąc opróc tego tymże mieszczanom naszym Prużańskim większą łaskę naszą pokazać, pozwalamy im mieć kramy kupieckie, czyli klatki, przytem iatki, woskobóynie y wagę woskową oprócz tego zboża y miodu miarę mieć pozwalamy, y wolne jarmarki, w odbieraniu podusznego, pomiernego, stołowego i łopatowego. Do praw zaś też miasto Prużana za pieczęć czyli herb będzie miało węża małego kręconego, w którego paszczęce dziecię wydaie się wpół. Pozwalamy oprócz tego w zwyż mianowanym mieszczanom naszym Prużańskim y daiemy wolność gotowania piwa, miodu, gorzałki, trzymaniu wina i też same trunki podawać, dla użytku samychże mieszczanów, od którego gotowania piwa, miodu, wszyscy, którzy tym szynkuią pobór czyli kap nazwany do skarbu naszego każdy po groszy sześćdziesiąt liczbą litewską płacic powinien. Za wina zaś y gorzałki arendę złotych sto y liczbą polską ciż sami mieszczanie Prużańscy nam zapłacą, którzy arendy i innych prowentów składu każdego roku podczas S-go Marcina wóytowi oddadzą, wóyt zaś do rąk starosty czyli ekonoma Kobryńskiego w całości wypłacić powinien. Dochody zaś według dawnieyszego zwyczaiu za ordynansem naszym przez wóyta naznaczone czyli przez burmistrza zawsze gotowi dać. Jednak uwalniamy ich od podwód do dzierżawy Prużańskiej czyli Zamku, których mieszczan ani starosta, czyli ekonom nasz Kobryński, ani zostający na iego mieyscu, obciążać nie powinien. Podobnym sposobem od straży, chyba podczas nieprzyjaciela albo woyny albo podczas prezencyi naszey królewskiey, pomienionych mieszczan Prużańskich uwalniamy. Pozwalamy drzew do palenia y budowli w naszym lesie Kobrynskim, a osobliwie na ratusz, y łowienia ryb w rzece, nazwaney Muchawiec póty, póki do miasta należy y w tym z dyskrecyą, {120} bo za wiadomością starosty, czyli ekonoma naszego; oprócz tygodniowego zawsze targu w piątek, który z dawnych czasów postanowiony iest, będą mieli każdego roku dwa iarmarki, ieden nazajutrz po Świętej Trójcy, drugi na Święto Przemienienia Pańskiego, podczas których jarmarków wolno kupcom obywatelom, iako też y innym, skądkolwiek przybyłym, rzeczy y towary wystawiać, przedawać, kupować, towar na towar handiować y innym uczciwym bawić się handlem. Szlachta niektórzy, że maią swoią possesyą w mieście Prużany dla tego z racyi tych possesyi y gruntów iuryzdykcyi y sądom mieyskim podlegać powinny, I te wszystkie wyżey wyrażone punkta, napisane y specyfikowane, od największego aż do naymniejszego punktu, miasta Prużany obywatele obserwować powinni w długie wieki, tak jak inne miasta nasze a osobliwie Brzeskie. Dla których wszystkich wyrażonych punktów y dla onych lepszey wiary ten przywiley ręką naszą podpisawszy, pieczęć w. x. Lit. przycisnąć rozkazaliśmy. Dan w Warszawie, dnia VI miesiąca Maia, roku MDLXXXIX panowaniu zaś naszemu rok drugi.

(—) Zygmunt król.

Następne przywileje dotyczą żydów prużańskich. Król Władysław IV w dniu 22 XII—1644 zrównał przywileje żydów prużańskich z generalnemi przywilejami żydów innych miast W. Ks. Lit., a więc dał im prawo do posiadania placów i domów mieszkalnych, wolnego handlu, kupiectwa, własnych cmentarzy, kram, prowadzenia rzemiosła, szynków. Przywilej ten specjalnie wyróżnia żydów prużańskich, dając im prawo nabywania gruntów ornych, sianożęci i ogrodów w całym mieście. Mogą oni „gorzałkę palić, miód i piwo robić, sprzedawać ogółem lub częściowo w domach swoich i prywatnych", płacąc królowi od szynków rocznie złotych 600", mogą „łokciem mierzyć i funtem ważyć, rzemiosło robić, jatki mieć", oraz handlować bydłem bez specjalnego opodatkowania. Mogą odtąd budować bożnice, ale nie podobne do kościołów katolickich, takowe odnawiać, „odbudowywać nanowo w dowolnem miejscu", zaś powinności obowiązani są dawać tylko do dworu Prużańskiego.

We wszelkich sprawach mają stawać tylko przed Starostą lub Namiestnikiem z apelacją do króla. Mogą mieć wagę i woskobojnię, tak jak mieszczanie, oraz mają prawo do wygonu miejskiego oraz „wjazd" do puszczy prużańskiej. (Puszcza ta {121} położona była za Chwatką w kierunku wsi Szubicze).

Przywilej ten potwierdzony został przez królów Jana Kazimieiza dn. 31/XII. 1650 r., Jana III-go Sobieskiego dn. 22/III 1679 r. i Augusta II-go dn. 22/VII. 1698 r.

Przywilej na Starostwo Rewiatyckie wydany Janowi Horainowi, Podczaszemu Wileńskiemu w 1740 r.*).

*) Z oryginału, znajdującego się w posiadaniu prywatnem.

August Trzeci z Bożey Łaski król Polski, Wielki Xiąże Litewski, Ruski, Pruski, Mazowiecki, Żmudzki, Kijowski, Wołyński, Podolski, Podlaski, Inflantski, Smoleński, Siewierski y Czerniechowski a Dziedziczny Xiąże Saski y Elektor.

Oznaimuiąc ninieyszym Listem Extraktem naszym komu o tym wiedzieć należy. Iż w aktach kancelaryi naszey Mnieyszey W. X. Lit znayduie się przywiley na Dzierżawą Rewiatycze w Woiewództwie Brzeskim leżącą Ręką naszą podpisany y pieczęć tey kancellaryj mnieyszey W. X Lit. stwierdzony który słowo w słowo tak się w sobie ma: Dzierżawa Rewiatycze w Woiewództwie Brzeskim, post fata urodzonego Ludwika Chrzanowskiego Podkomorzyca Brzeskiego. Urodzonemu Janowi Horainowi Podczaszemu Wileńskiemu confertur. August Trzeci z Bożey Laski król Polski etc. oznaymuiemy tym Listem, przywileiem naszym, komu o tym wiedzieć należy; Iż mając wzgląd no zasługi urodzonego Jana Horaina Podczaszego Wileńskiego nam y Rzeczy Pospolitey świadczone, umyśliliśmy mu Dzierżawą Rewiatycze nazwaną w Województwie Brzeskim leżącą post fata Urodzonego Ludwika Chrzanowskiego Podkomorzyca Brzeskiego wakującą y do dyspozycyi naszey królewskiey przypadłą dać y konferować. Jakoż ninieyszym Listem Przywileyem naszym ze wszystkiemi do tey Dzierżawy Przynależnościami, Poddanemi, y Ich Daninami, nic nie excypuiąc, ale tak iako pomieniona Dzierżawa zdawna w swoim ograniczeniu zostaie, Daiemy y konferuiemy; Mocą którego Przywileiu naszego, Pomieniony Urodzony Jan Horain Podczaszy Wileński, tą Dzierżawą Rewiatycze nazwaną ze wszystkiemi {122} z niey pożytkami trzymać y spokoynie zażywać będzie, aż do ostatniego życia swoiego kresu; Względem którey possessyi simple quarte, co rocznie do Skarbu W. X Lit. wnosić powinien będzie. Prawo nasze to królewskie, Rzeczy Pospolitej y kościoła Świętego katolickiego nienaruszenie zachowując na co dla lepszey wiary ręką się własną podpisując pieczęć W. X. Lit. przycisnąć rozkazaliśmy Datt w Uschowie Dnia 11 m-ca Czerwca Roku Pańskiego MDCCXL. Panowania naszego VII roku. Supplikowano zatym nam iest abyśmy ten przywiley z xiąg metryki kancelaryi naszey mnieyszey W. X. Lit wydać rozkazali. Do której Suppłiki iako słuszney łaskawie się skłoniwszy stronie potrzebuiącey wydać y pieczęcią tey że kancellaryi mnieyszey W. X. Lit. śtwierdzić rozkazaliśmy. Dan w kancellaryi Naszej Mnieyszey W. X. Litt. Dnia XII Mca Lipca Roku Pańskiego MDCCXL Panowania naszego VII roku. (—) M. Xże Czartoryski Podkom. W. X. Lit. Za sprawą Jaśnie Oświeconego Xięcia Imci Michała, na Klewaniu y Zukowie Podkanclerzego W. X. Lit. Homelskiego, Szadowskiego, Jurborskiego, Uświatskiego, Poduświatskiego etc. etc. Starosty.

Potwierdzenie przez Króla Zygmunta Augusta przywilejów nadanych m. Szereszewowi przez Królową Boną*).

*) Z kopji, przytoczonej w Inwentarzu Starostwa Szereszewskiego z 1793 r.

„Żigimont Auhust Bożoju Milostyju Korol Polski, Weliki Kniaź Litowski Ettc. Leśniczomu Puszcz naszych Podlaskich Panu Iwanu Iwanowiczu Ladzkomu, prysyłali do nas meszczane naszy Szereszewskije żałujuczy o tom, iż Siłokorolewaja JEie miłost y nayczyszczaja Wełykaja Kniehyni Bona Pani Matka nasza, z Łaski swoine raczyła, mestu Tamosznemu dati zemli na paszni y lesy, w kotorych oni derewo na budowanie y na drowa sobe braty majut, y tot weś grunt Im danyi zawesty, y Prywilejem to potwerdyty raczyła, kotory oni perednami prokładali, hde menowite hranicy teho gruntu pokole, Im ku używaniu zawedeno y podano, opisano iest, nayperwey począwszy kruh mesta Szereszewskoho, niżey Szereszewskoho stawu, a wyżey Dubiczyńskoho Stawu, Rekoju lisnoju ną niz w {123} tołsty werch, tym tołstym werchom, czerez welikuju dorohu, w werch Reczki Peszczeje, y Zimholem aż w Reczku Krywec, toju Reczkoju Krywcom, czerez Reku llsnu w mężu Kostelnuju zostawiajuczy mesto po prawu, a kostel po iewu, aż w reczku Tocznicu, y toiu reczkoju Tocznicoju aż w Czepelow Hrud, Czepelowym hrudom w bahon suszyczny, tym suszycznym bahonom u Ctroncow Dub, a od toho Choncowoho Duba Reczkoju Klokotnicoju, w tujuż Reku Ilsnu, meży stawy niżej Szereszewskoho, a wyższey Dubiczynskoho, w tujuż perwiszuju piatu, kotoraja wziela poczatok tych hranic wyższey pisanych, to pak(?) day ty w tot grunt Im uieżdżaty, derewa na budowanie i drow braty i inszych pożytkow w tom grunte Im używaty zaboroniaiesz, y służebnikom swoim, osocznikom naszym zaboroniaty, y zato ich hrabyty i krywdu Im czynity każesz, ku niemałey krywdę y szkodę Ich i bili nam czołom, abyczmo naddaniu y Prywiley JEie miłosty Pani matki naszoye iest nadan y zaweden, krywdy im w tym czynyty nekazali, atak gdyż tot grunt pod tym hranicam y uroczyszczam ku używaniu mestu tamecznomu, od Korolewoje JEie Myłosty, Pani matki naszoie iest nadan y zaweden i Prywilejem JEie Miłosty potwerżon, prykazujem tobe, ażby tei i w tot grunt im wieżdżaty y derewa na budowanie y drow braty, paszni pachaty y inszych pożytkow w tom grunte Im używaty ne zaboroniął y służebnikom swoim, osocznikom naszym, zabyraty y krywd im czeresto czynity nekazał, y wodle Prywileia Korolowoie JEie miłosty Pani Matki naszoie, y wodle seho Listu, y rozkazania naszoho, wtom sia zachował, żeby oni czerezto krywdy y szkody sobe w tom nemeli, y nam boisz toho, o tom ne żałowali. Pisań w Krakowe Leta Bożeho Narożenia Tysiacza Piatsot Piatdesiat dewiatoho, meseca marca, perwoho dnia. (—) Os Ostapiey — Pisar“.

Potwierdzenie przez króla Stanisława Augusta przywilejów danych w poprzednich okresach miastu Szercszewowi *).

*) Z kopji umieszczonej w Inwentarzu Starostwa Szereszewskiego z 1793 r.

„W Imię Pańskie Amen, Na wieczną rzeczy pamiątkę My {124} Stanisław August, z Bożey Laski i Woli Narodu Król Polski, Wielki Xiiaże Litewski, Ruski, Pruski, Mazowiecki, Zmudzki, Kijowski, Wołyński, Podolski, Podlaski, Inflantski, Smoleński, Siewie-ski i Czerniechowski.

Oznaymuiemy tym naszym Locationis Renovationis Dyplomatem, wszem wobec y każdemu z osobna, komu o tym wiedzieć należy, tak teraźnieyszego, jako y potomnego wieku Ludziom, Iż przedłożono nam iest przez Panów Rad y Urzędników, przy Boku naszym rezydujących, w Imieniu y na rzecz Szlachetnych Burmistrza, Wóyta, Radców, Ławników, Pisarza y całego Ludu miasta naszego Szereszewa w W. X. Litm w Woiewództwie Brzeskim Litewskim leżącego, I pokładano przed nami Nayiaśnieyszych Poprzedników Naszych Listy Przywileja, Dekreta miastu naszemu Szereszewu służące, to iest nayprzód List Zygmunta Augusta w Dacie Roku 1559. Drugi Przywiley na Targi. Jarmarki dany z r. 1595, takoż dwa Dekreta, ieden za panowania Króla Jana Władysława IV pod Rokiem 1637, drugi kontumacyiny miedzy Urodzonym Krzysztofem Kierszenszteynem starostą Szereszowskim, a mieszczanami Szereszowskiemi w dacie Ru 1679, zapadły na mocy których Przywilejów, Listów. Dekretów, Miasto Szereszew od dawna Ludem wolnym zasiedlone, oraz wszelkim Prawom y Podatkom Rzeczypospolitey, iak inne miasta wolne zawsze ulegało y dotąd ulega, to iest płacąc półpodymne. Czopowe, Szelężne y skurowe, oraz przystoyną postać miasta formuie. Zaczym Suplikowano nas, abyśmy zmocy naszey naywyższey Zwierzchności, która nam Prawami Krajowemi iest dozwolona, y na fundamencie Konstytucyi na Sejmie Teraźnieyszym o miastach postanowionego, mianowicie pod Tytułem Miasta nasze Królewskie wolne, w Państwach Rzpltey przez którą pozwolono nam iest nietylko dawnym miastom Przywileja Renovationis, ieśliby im zaginęły wydawać, ale nawet gdyby na gruntach naszych Królewskich, osada iakowa z ludu wolnego złożona, dała siedlisku swemu przystoyną postać miasta, tedy nam królowi nowy Przywiley Lokacyjny takowey osadzie nawet, z nadaniem ziemi wydać moc zostawiona, że zatym miasto Szereszew dowiodło, iż iest wolnym, y z wolnych ludzi złożone, już to Przywilejami miastem utytołowane, azatym Podatki mieyskie wszelkiego Rodzaju podeymuiąca, y że maiąc już przystoyną postać miasta dobrze zabudowanego y zaludnionego, z czasem przyiść może do uformowania równego innym większym miastom, O czem Przywiley Locationis {125} et Renovationis znadaniem Ziem y Praw mieyskich, na wzór innych uprzywilejowanych miast wydać y toż miasto do wolności Innym miastom, równe Podatki Rzpltey opłacającym, przystosować wolney Elekcyi Magistratu, na mocy Konstytucyi na Seymie teraźnieyszym zapadłych dopuścić, od Juryzdykcyi wszelkiey Ziemiańskiey, Woiewodzińskiey, Starościńskiey, Zamkowey wyiąć, Juryzdyki wszelkie obce Duchowne y świeckie w obrembie tegoż miasta położone, uchylić y one co do sądowości y Pollicyi pod władzą y juryzdykcyą Magistratu Szereszewskiego poddać, wszelkie dochody y fundusze ogólne na rzecz miasta przeznaczyć, od ciężarów arbitralnie nałożonych uwolnić, y używania wszelkich swobód, Prerogatyw, zaszczytów miastom wolnym służących dozwolić raczyli, — do którey Prośby ile na Prawie Publicznym gruntującey się. My Król Łaskawie się skłoniwszy, a do wyżey wzmiankowanych Konstytucyi na Seymie teraźnieyszym o miastach postanowionych stosuiąc się chcąc oraz przerzeczone miasto Szereszew y Jego obywatelów w wolnościach i zaszczytach Prawami udzielonych zapewnić, one wolnym ludem, handle y Rzemiosła sprawującym osiedlić, zkąd toż miasto do większego bytu, porządku przyprowadzić, a pomnażające się z czasem dochody Rzpltey zwiększyć, przerzeczone miasto Szereszew za wolne uznawszy, wszystkich obywatelów w tym mieście, tak teraz osiadłych, iako y na potym osiadać mających, y do Prawa mieyskiego wcielających się, a poddaństwu niepodległych za ludzi wolnych, Ziemie w obrembie tegoż miasta położone y przez nich osiadłe, Ich domy, wsie i Territoria, iakie do tego miasta Prawnie teraz należą, własnością ich dziedziczną bydź przyznajemy, co niema przeszkadzać zaczętym i niedokończonym sprawom, wszystkich obywatelów przerzeczonego miasta Szereszew bądź szlachetnego bądź miejskiego urodzenia Ludzi, prowadzących handle, lub rzemiosła, albo szynkiem bawiących się, bądź z jakiegokolwiek przemysłu żyjących, y w tymże mieście, tak teraz Posessye maiących, jako y napotym one nabyć mogących, jakiegokolwiek byliby dostojeństwa, Professyi lub kunsztu, Juryzdykcyi miejskiey y Magistratowi mieyscowemu tegoż miasta, oraz równym podatkom, wolnościom y zaszczytom podległemi miec chcemy, y przerzeczone miasto od wszelkiej Juryzdykcyi Ziemiańskiej, na mocy prawa świeżo o miastach zapadłego, wyimuiemy, iże żaden z obywatelów tegoż miasta wżadney sprawie przed innym sądem obcym, ani Starościńskim odpowiadać nie będzie, {126} tylko przed urzędem mieyskim, podług Pizepisu Prawa teraźniejszego o miastach postanowionego, przez osiadłych w tym mieście obywatelów obranym sądzić się ma, stanowiemy.

A gdyby ktokolwiek dekretem Urzędu Mieyskiego Szereszewskiego mniemał się bydź ociężonym, tedy do sądów apellacyinych w mieście Brześciu Litewskim Prawem Sejmu Terażnieyszego, za Wydziałowe dla miast Wdtwa Brz. Lit oznaczonym, lub do nas y sądów naszych zadwornych assessorskich W. X. Lit. podług gatunku spraw w prawie wymienionych apellować będzie mocen. — Urząd zaś y sąd miejski z Urzędów y sądzenia tegoż miasta, jako też całe przerzeczone miasto Szereszew niegdzie indziey iak tylko przed nami y sądem naszym zadwornym assessorskim w W. X Lit. w sprawach Prawem przepisanych odpowiadać będą winne. — Tudziesz aby toż miasto Ratusz dla obrad y Sądów miejskich, jakoteż w przyzwoitych mieyscach, Jatki y kramnice, na pożytek mieyski, takoż cegielnią Public ną mieyską wystawiło, onemu dozwalamy. — Aby zaś to miasto, tak w rzeczach sądowych, jako y Rządowych mieyskich, na wypisach y dziełach rządowych, pewnego zażywało zaszczytu, Onemu herb taki nadajemy, jaki się tu odmalowany widzieć daie, ktorego to herbu na pieczęciach y wszelkich oznakach, temuż miastu używać, dozwalamy, jakie zaś daniny z tegoż miasta y gruntów mieyskich podług prawa należeć okażą się, y te wyrokiem Sądów Naszych Zadwornych assessorskich w W. X. Lit. w Exekucyi Prawa w tey mierze na Sejmie teraźniejszym postanowionego w opłacie Pieniężney zadecydowane zostaną, takowe Magistrat tego miasta od Obywatelów wybierać, y tam gdzie prawo mieć chce opłacać, kwity zapłaconych w Generalności danin, na rzecz miasta odbierać będzie, oprócz zaś takowych danin, jakowe Podatki Publiczne są lub będą Przez prawo postanowione, takowe do Skarbu Rzpltey wnosić toż miasto będzie obowiązane, innych wszelkich swobód y zaszczytów, jakowe Prawami Krajowemi miastom wolnym są dozwolone y jakowemu zarządzeniu władzom najwyższym toż miasta podlecjać są obowiązane, to wszystko w tym mieście wolnym Szereszowie dopełnione y wykonane mieć chcemy, oraz wszelkich Prerogatyw, tak Spraw Krajowych mianowicie Konstytucyi na Seymach postanowionych, jako też z Prawa Miejskiego Magdeburgskiego wynikających, tymże mieszczanom Szereszewskim używać dozwalamy, y aby w tym od nikogo niemieli przeszkody ostrzegamy, na co dla lepszey wiary, ninieysze {127} Dyploma Ręką naszą podpisane, Pieczęcią W. X. Litgo stwierdzić rozkazaliśmy. Den w Warszawie. Dnia XXIV miesiąca Lutego Roku Pańskiego MDCCXCII Panowania naszego XXVIII Roku (—) Stanisław August Król Polski, Dyploma Renovationis et Locationis miasta Rzeczplitej wolnego Szereszewa w Województwie Brzeskim-Litm leżącego. (—) Wincenty Białopiotrowicz. Łowczy Pttu Lidzkiego JKM W. X. Litewskiego Pieczęci Sekretarz".